Méér dan mijn werk..

Wat doen onze zorgverleners in hun vrije tijd? Waar krijgen ze energie van? Dat vertellen ze in deze nieuwe serie: Méér dan mijn werk. Verpleegkundige Daphne speelt al sinds haar zesde piano. Ze twijfelde zelfs een tijdlang om aan het conservatorium te studeren. “Pianospelen is mijn uitlaatklep.”

Naam: Daphne Oosting
Leeftijd: 23
Werkt: als verpleegkundige in de revalidatiezorg.

“Vrienden van mijn ouders hadden vroeger een witte piano in de hal staan. Mijn zus pingelde daar weleens wat op. Op een gegeven moment ging ik naast haar zitten en probeerde ik ook wat noten te spelen. Ik was meteen verkocht.

“Dat competitieve is niets voor mij”

Vanaf dat moment zat ik op elke verjaardag bij die vrienden achter de piano. Ik ging op les en merkte dat ik er gevoel voor had. Ook tijdens de middelbare school bleef ik pianospelen. Af en toe trad ik op in de kerk.”

Twijfels tussen conservatorium en journalistiek

“Een tijdlang was het mijn droom om pianolerares te worden. Toen ik een jaar of 17 was, twijfelde ik tussen het conservatorium en journalistiek. De zorg? Daar dacht ik toen nog helemaal niet aan.

Ik deed toelatingsexamen voor het conservatorium, maar de opleidingscommissie merkte mijn twijfel. De boodschap: Als je twijfelt, moet je niet voor het conservatorium kiezen. Je moet 100% achter je beslissing staan, want het is een harde wereld. Dat competitieve is niets voor mij.

“Als ik speel, is mijn hoofd in no time leeg”

Ik koos voor de journalistiek, maar stopte daar na een half jaar weer mee. Ik wilde meer met mensen werken. Na een studiekeuzecursus begon ik aan verpleegkunde. Dat bleek een schot in de roos.”

Hoofd leegmaken

“Na mijn afstuderen in september ben ik bij TalentCare gaan werken. Dat bevalt heel goed. Ik heb geen moment spijt gehad dat ik het conservatorium niet ben gaan doen.

Ik speel nog steeds bijna iedere dag piano. Ik kom er niet altijd aan toe, omdat het nu heel druk is op de afdeling, maar ik probeer wel een uur per avond te oefenen. Pianospelen is mijn uitlaatklep. Als ik speel, is mijn hoofd in no time leeg. Het is echt een ontspanningsmoment.

Gevoelens kwijt in spel

“Ook kan ik mijn gevoelens kwijt in mijn spel. Of ik nu gefrustreerd thuiskom van werk, of juist heel vrolijk. Ik speel veel stukken uit de romantiek, die zitten vol emotie. Momenteel oefen ik bijvoorbeeld een arrangement van een pianoconcert van Chopin.

En heel af en toe kan ik het ook combineren: de zorg en de muziek. Afgelopen kerst speelde ik drie kerstfantasieën voor de cliënten. Op een oude, slecht gestemde piano, maar het was zo leuk om te doen. Eén vrouw was zelfs in tranen, zo mooi vond ze het. Heel bijzonder.” 

Lees ook het verhaal van Dirk

ANIOS Dirk is naast zijn werk als arts ook actief op het gebied van mensenrechten en vrede. Hij zet zich in voor een wereld zonder kernwapens. Een onderwerp dat helaas actueler is dan ooit. Je leest er meer over in dit artikel.