Chiel Greuter is verpleegkundige met verregaande passie voor ‘de zorg’. De afgelopen drie jaar werkte hij onder andere als accountmanager bij TalentCare. Nu gaat hij terug naar de praktijk, waar hij verder gaat werken aan de best mogelijke zorg. Lees hier zijn laatste blog voor TalentCare.
Ik kreeg altijd al energie van mensen helpen. Zo’n vijftien jaar geleden koos ik dan ook heel bewust voor de zorg. Lange tijd was mijn werk mijn leven. Toch zat ik na een tijd steeds minder goed op mijn plek. Ik ervaarde dat de ruimte voor eigen initiatief en persoonlijk leiderschap op de werkvloer erg beperkt was. Écht het verschil maken voor de patiënt bleek lastig. Ik wilde het anders doen, maar hoe? Daarop besloot ik een tijdje niet meer ‘in’ maar ‘aan’ de zorg te werken, bij TalentCare.
Weinig ruimte voor ideeën
Voordat ik die stap maakte, werkte ik jarenlang bij diverse (thuis)zorginstellingen en ziekenhuizen. Het viel mij op dat het ‘systeem’ letterlijk en figuurlijk verouderd was, gebouwd op de generatie(s) vóór mij. Als ik op de werkvloer een idee deelde, was de reactie vaak: ‘Ambitieus hoor’.
Ik hoorde ook veel goede ideeën van collega’s om me heen, die onze zorg echt beter konden maken. Maar er was nauwelijks ruimte om deze te uiten of te realiseren. In het begin deed ik daar niet te veel mee. Maar naarmate ikzelf meer ervaren werd en steeds meer nadacht over zorgverbetering, begon er bij mij iets te knagen. Ik zag twee belangrijke pijnpunten: de ontmenselijking van de zorg en een gebrek aan vertrouwen bij de zorgverleners.
“De zorg mag weer een stukje menselijker worden”
Menselijke zorg
Vaak gaat het in een conversatie tussen zorgverlener en patiënt vooral om de behandeling. Er wordt niet stilgestaan bij de persoon erachter. Welke waarden heeft deze persoon? En welke zorg past hier het best bij? Zo zijn we steeds verder af komen te staan van de patiënt. Ik zou graag zien dat we meer van onze patiënt gaan houden, niet van de behandeling. Zo maken we de zorg weer een stukje menselijker.
Vertrouwen
Zorgverleners hebben tijdens de coronacrisis ervaren hoe het is om niet overspoeld te worden door bureaucratie. Er was meer ruimte om verantwoordelijkheid te nemen. Ze hoefden zich niet continu te verantwoorden voor hun acties, maar kregen vertrouwen van leidinggevenden, de politiek en de maatschappij. Daarvoor kregen ze dan ook een welverdiend applaus.
Ruimte voor persoonlijk leiderschap
Toen ik in 2017 binnenstapte bij TalentCare, vond ik gelijkgestemden: zorgverleners die het samen anders wilden doen. Die op een gelijkwaardig niveau wilden werken aan zorg die aansluit op de beleving van de patiënt en leiderschap wilden in hun vak als zorgverlener. Dat inspireerde mij en heeft mij nieuwe energie gegeven om straks weer ‘in’ de zorg het verschil te gaan maken.
“Collega’s: wees trots op jezelf en elkaar”
Voor mij als verpleegkundige is leiderschap onderdeel van mijn werk. Ik wil op positieve wijze invloed uitoefenen op de directe patiëntenzorg en op de strategische richting van de zorgorganisatie waar ik werk. Zorgorganisaties, zorgverzekeraars en de overheid zouden zorgverleners hierin veel meer ruimte moeten geven. Verbetering van ons zorgsysteem is dan slechts een kwestie van tijd.
Laat je horen
Mijn boodschap aan al mijn collega-zorgverleners: stel het belang van je patiënten en cliënten altijd voorop en wees trots op jezelf en elkaar! Maak ons ‘onzichtbare werk’ zichtbaar voor iedereen. Werk nauw samen met elkaar en laat je horen. Steek je nek uit tot ver buiten klapdeuren van je afdeling en de grenzen van je regio. Want het kan wel! Daar geloof ik in.
