Wat als ik iets verkeerd zeg? En dan heel dom overkom? Die gedachte spookt regelmatig door het hoofd van verpleegkundige Jacinthe de Graaff (25). Zo ook als ze start met haar verbeterinitiatief en artsen en verpleegkundigen gaat trainen voor bron- en contactonderzoek. Uiteindelijk slaat Jacinthe twee vliegen in één klap: ze draagt concreet bij aan betere zorg én vergroot haar zelfvertrouwen.
Vanuit huis op een nieuwe werkplek beginnen: dat is best een uitdaging. Vooral als het werk wat je doet nog niet zo lang bestaat. Jacinthe werkt van oktober 2020 tot mei 2021 bij het Landelijke Medische Supervisieteam voor bron- en contactonderzoek. Als ze begint, bestaat haar team pas een maand.
Bron- en contactonderzoekers helpen
Samen met verpleegkundigen en artsen ondersteunt ze bron- en contactonderzoekers tijdens de coronapandemie. “Als zij medisch inhoudelijke vragen hebben over een coronapatiënt, kunnen ze bij ons terecht”, legt Jacinthe uit. “Niet alle bron- en contactonderzoekers hebben namelijk een medische achtergrond.”
Zo beantwoordt Jacinthe vragen over medicijngebruik of het aantal dagen dat patiënten in isolatie moeten. En twijfelt een bron- en contactonderzoeker over eventuele coronasymptomen? Dan geeft het Landelijke Medische Supervisieteam uitsluitsel. “We zijn de sparringpartners van de bron- en contactonderzoekers.”
“Ik twijfel vaak over mijn eigen vakkennis”
Opleidingsprogramma voor nieuwe collega’s
Jacinthes werk begint wat rommelig. Eerst volgt ze een week e-learnings thuis, daarna loopt ze kort stage bij een regionale GGD. “Maar niet alle informatie sloot even goed aan op mijn uiteindelijke taken. Dit moet toch beter kunnen, dacht ik.”
Dat gevoel hebben haar collega’s en leidinggevende ook. Met zijn zessen opperen ze het idee om een digitaal opleidingsprogramma op te zetten. Voor zorgverleners die hetzelfde werk gaan doen als zij: bron- en contactonderzoekers ondersteunen. In vier dagen stomen Jacinthe en haar collega’s nieuwe zorgverleners klaar voor het werk.
“In korte presentaties geven we uitleg over de functie”, legt Jacinthe uit. “Wat houdt het werk in? Wat wordt er van je verwacht? Oftewel: wat moet je echt weten voordat je aan de slag gaat in het Landelijke Medische Supervisieteam?”
Jacinthe maakt daarnaast een quiz, om de nieuwe zorgverleners te toetsen. “Zo zag ik gelijk of er nog belangrijk kennis in de training miste, waar we dus meer aandacht aan moesten besteden.” Ook zijn Jacinthe en haar collega’s de eerste weken ‘buddy’ van hun nieuwe collega’s. “We zijn bij gesprekken met bron- en contactonderzoekers en geven tips en tricks.”
Positieve reacties
Inmiddels zijn er drie nieuwe lichtingen met het werk begonnen, van telkens zo’n acht deelnemers. Zowel de leidinggevenden als de deelnemers zijn enthousiast over het opleidingsprogramma. “Nieuwe collega’s merkten de meerwaarde van de training meteen”, vertelt Jacinthe vrolijk. “Het gaf ze een zachte landing op het werk, zeiden ze.”
Ook haar inbreng en manier van uitleggen worden gewaardeerd. “Dat vond ik heel leuk om te horen”, lacht de verpleegkundige. “Want daar was ik in het begin nogal onzeker over. Ik vond het moeilijk om artsen en verpleegkundigen te trainen die veel meer ervaring en kennis hebben dan ik. Wat kan ik hen nou bijbrengen, dacht ik. Zij weten vast alles al. ”
Klaar met mijn onzekerheid
Die onzekerheid herkende de jonge zorgverlener meteen van zichzelf. “Ook tijdens eerdere functies twijfelde ik vaak over mijn eigen kunnen. Doe ik het wel goed? Heb ik wel genoeg vakkennis? Val ik niet door de mand?”
Voordat ze in het Landelijke Medische Supervisieteam begint, doet ze mee aan het persoonlijk leiderschapsweekend van TalentCare. Ook daar komt haar onzekerheid aan bod. Een van de opdrachten is het opschrijven van je persoonlijke doelen. “Mezelf durven zijn, was er eentje. En vertrouwen op mijn eigen kennis. Ik was er klaar mee dat mijn onzekerheid me belemmerde in mijn werk. Het werd tijd om er actief iets mee te doen.” En waar kan dat beter dan op een nieuwe werkplek?
“Ik probeer wat liever voor mezelf te zijn”
Persoonlijk verbeterinitiatief
“Ik zag dit als mijn persoonlijke verbeterinitiatief”, blikt ze terug. “Gewoon eens kijken wat er gebeurt als ik trainingen geef aan zorgverleners met meer ervaring dan ik.” Wat blijkt: het valt best mee. Jacinthe krijgt vooral complimenten. En ze komt erachter dat ze soms zelfs meer kennis heeft dan de rest. “Al is dat ook logisch, corona was natuurlijk voor iedereen nieuw”, zegt ze bescheiden.
Meer zelfvertrouwen en rust
Inmiddels werkt Jacinthe bij een nieuwe opdrachtgever. Daar geeft ze zorgprofessionals advies over de coronavaccinaties. Ook hier daagt ze zichzelf vaker uit. “Dat gaat met vallen en opstaan. Ik probeer vooral wat liever voor mezelf te zijn. Als ik iets niet weet, kan ik dat gewoon aan een ander vragen. Zonder meteen te denken: dat is vast een domme vraag. Want van vragen stellen leer je juist.”
Haar persoonlijke verbeterinitiatief geeft de zorgverlener niet alleen meer zelfvertrouwen, maar ook meer rust. “Ik hóef niet alles te weten. Met dat idee in mijn hoofd kan ik mijn werk veel beter uitvoeren.” En uiteindelijk is ook dat een manier om de zorg te verbeteren.
Verbeterinitiatieven bij TalentCare
Alle artsen en verpleegkundigen van TalentCare werken aan praktische, kleinschalige verbeterinitiatieven. Daarmee zorgen ze voor duurzame veranderingen op hun werkplek. En maken ze het verschil tussen goede zorg en de best mogelijke zorg. Met meer tijd en ruimte voor waar het écht om gaat: zorg met persoonlijke aandacht. Lees hier hoe ANIOS ouderengeneeskunde Arshad Al-Ghafour een kans zag om in het verpleeghuis overmatige geluidsprikkels bij ouderen weg te nemen.
